日本語は簡単です

Strona główna
Lekcja 1 · Lekcja 2 · Lekcja 3 · Lekcja 4 · Lekcja 5 · Lekcja 6 · Lekcja 7 · Lekcja 8 · Lekcja 9 · Lekcja 10
Lekcja 11 · Lekcja 12

11.12.2007

Pierwsza wiadomość w tym tygodniu, to termin sprawdzianu! Sprawdzian odbędzie się w drugim tygodniu stycznia 2008 roku. Nie wiem, czy dla wszystkich grup, ale na pewno dla grupy wtorkowej z godziny 17.00 :-) Dokładny termin dla tej grupy, to oczywiście wtorek, 8 stycznia 2008. Sprawdzian będzie obejmował w takim razie 10 lekcji. W związku z tym po lekcji 10 postaram się przygotować stronkę powtórkową, z której, mam nadzieję, będzie łatwiej się uczyć przez święta ;-)
Ale, jak to mawiają mole, do rzeczy! Dowiedzieliśmy się, że Japończycy, bardzo chcąc nam utrudnić naukę ich języka i kultury, na dziesiątki tysięcy wymyślili sobie słowo - まん (man). Tak jak u nas po tysiącu zwielokrotnia się te tysiące aż na tysiącu tysiąców dostajemy milion, tak w Japonii dziesięc tysięcy dziesiątek tysięcy to dopiero nowe słowo, czyli おく (oku) co daje sto milionów (tej liczby nie było, może będzie na którejś z późniejszych lekcji). I tak należy pamiętać, że czytając duże liczby nie dzielić jej co trzy cyfry, ale co cztery. Na lekcji pisaliśmy kreskę pionową między czwartą a piątą cyfrą - można tak ćwiczyć, ale myślę, że warto się nauczyć rozdzielać dziesiątki tysięcy w głowie.
Poznajemy kolejne pięć "wyjątków" - dni miesiąca. Tu w przypadku dziesiątego dnia miesiąca (tooka), jest dodatkowy wyjątek, związany z pisownią - przedłużone "o" nie przedłuża się wyjątkowo przez う ale przez お, czyli piszemy とおか.
Również należy uważać na bardzo duże podobieństwo między "czwartym" (yokka) i "ósmym" (yooka). Kliknij aby ściągnąć plik dźwiękowy z wymową (zwróćcie uwagę, że podwojonego "k" nie wymawia się jak dwie głoski, tylko jako przeciągnięta jedna spółgłoska).
Japończycy po tym przekręcie z dziesiątkami tysięcy stwierdzili, że żeby nie obrzydzać nam ich języka do końca, dadzą nam bonusa: mianowicie w japońskim nie ma przymiotników. Jupi! Za to jest, wspomniana na jednej z poprzednich lekcji partykuła "no" (の). Jest to partykuła dzierżawcza, czy partykuła przynależności. Pozwala nam określać relacje między rzeczownikami. Należy pamiętać, że zawsze pierwszy rzeczownik określa drugi. Kilka przykładów zastosowania partykuły の zamieściłem w tabelce.
Kolejną ważną rzeczą, jaką poznaliśmy jest, jak to sama Yuki-sensee określiła, zaimek wskazujący. Poznaliśmy trzy takie zaimki: kore (これ), sore (それ), are (あれ). W każdym z nich akcent pada na ostatnią sylabę i oznaczają odpowiednio "ten" (blisko mnie), "tamten" (blisko rozmówcy), "tamten" (daleko od rozmówców). Przykłady wykorzystania tychże zaimków znajdziecie w tabeli.
Kiedy jakieś zdanie jest kontynuacją myśli z pierwszego, jak w przypadku "Kendoo is a Japanese sport. Aikidoo is also a Japanese sport." to zamiast は (wa - przypominam o wyjątkowej pisowni) wystarczy も (mo - także, również).
Poznajemy krótki rząd z hiragany, mianowicie や、ゆ、よ. Yuki-sensee nie nadmieniła, że to dość ważne sylaby, gdyż z połączenia ich i sylab kończących się na "i" powstaje grupa tzw. youon, czy yōon. Są to np. sylaby "kyo" czy "kya". Myślę, że nauczymy się ich później.

Pytania? Niejasności? Sugestie? Piszcie: kinoko małpa nihongo kr